وبلاگ ربات

» ربات

ربات چیست ؟

ربات، هر ماشینی که به طور خودکار کار می‌کند و جایگزین تلاش انسان می‌شود، اگرچه ممکن است از نظر ظاهری شبیه انسان نباشد یا عملکردی شبیه انسان نداشته باشد. با گسترش، رباتیک رشته مهندسی است که با طراحی، ساخت و بهره برداری از ربات ها سروکار دارد. اما اصطلاح مدرن ربات از کلمه چکی روباتا ("کار اجباری" یا "سرف") گرفته شده است که در نمایشنامه کارل چاپک R.U.R استفاده می شود. (1920). روبات‌های نمایشنامه انسان‌هایی ساخته شده بودند که توسط کارخانه‌داران بی‌رحمانه مورد استثمار قرار گرفتند تا اینکه شورش کردند و در نهایت بشریت را نابود کردند. اینکه آیا آنها بیولوژیکی هستند، مانند هیولا در فرانکنشتاین مری شلی (1818)، یا مکانیکی، مشخص نشده است، اما جایگزین مکانیکی الهام بخش نسل های مخترع برای ساخت انسان نماهای الکتریکی .

کلمه ربات برای اولین بار

کلمه ربات اولین بار در داستان علمی تخیلی آیزاک آسیموف Runaround (1942) ظاهر شد. همراه با داستان‌های روبات‌های بعدی آسیموف، استاندارد جدیدی از قابل قبول بودن در مورد دشواری احتمالی توسعه ربات‌های هوشمند و مشکلات فنی و اجتماعی که ممکن است به وجود بیاید، ایجاد کرد. Runaround همچنین شامل سه قانون رباتیک معروف آسیموف بود:

1. یک ربات ممکن است به انسان آسیب نرساند، یا با عدم اقدام، اجازه آسیب رساندن به انسان را بدهد.

2. یک روبات باید از دستورات داده شده توسط انسان اطاعت کند، مگر در مواردی که چنین دستوراتی با قانون اول در تضاد باشد.

3. یک ربات باید از وجود خود محافظت کند تا زمانی که چنین حفاظتی با قانون اول یا دوم مغایرت نداشته باشد.

مطلب مرتبط نحوه پین ​​کردن پست ها در اینستاگرام

ویژگی های ربات ها

اگرچه به شکل انسان نما نیستند، اما ماشین هایی با رفتار انعطاف پذیر و چند ویژگی فیزیکی شبیه انسان برای صنعت ساخته شده اند. اولین ربات صنعتی ثابت Unimate قابل برنامه ریزی بود، یک بازوی هیدرولیک سنگین با کنترل الکترونیکی که می توانست توالی های دلخواه از حرکات را تکرار کند. در سال 1954 توسط مهندس آمریکایی جورج دیول اختراع شد و توسط Unimation Inc.، شرکتی که در سال 1956 توسط مهندس آمریکایی جوزف انگلبرگر تأسیس شد، توسعه یافت. در سال 1959 یک نمونه اولیه از Unimate در یک کارخانه ریخته گری شرکت جنرال موتورز در ترنتون، نیوجرسی معرفی شد. در سال 1961 شرکت Condec (پس از خرید Unimation در سال قبل) اولین ربات خط تولید جهان را به کارخانه GM تحویل داد. این وظیفه نامطلوب (برای انسان) برداشتن و چیدن قطعات فلزی داغ از دستگاه ریخته گری دایکاست. اسلحه های Unimate همچنان توسط دارندگان مجوز در سراسر جهان توسعه یافته و فروخته می شوند و صنعت خودرو همچنان بزرگترین خریدار است

ربات های صنعتی

بازوهای الکتریکی پیشرفته تری با کنترل کامپیوتری که توسط حسگرها هدایت می شوند در اواخر دهه 1960 و 1970 در موسسه فناوری ماساچوست (MIT) و در دانشگاه استنفورد توسعه یافتند، جایی که آنها با دوربین ها در تحقیقات دست و چشم روباتیک مورد استفاده قرار گرفتند. ویکتور شاینمن از استنفورد، با همکاری Unimation برای GM، اولین بازوی مورد استفاده در صنعت را طراحی کرد. آنها که PUMA (ماشین جهانی قابل برنامه ریزی برای مونتاژ) نامیده می شوند، از سال 1978 برای مونتاژ اجزای فرعی خودرو مانند پانل های داشبورد و چراغ ها استفاده می شوند. PUMA به طور گسترده تقلید شد و فرزندان آن، بزرگ و کوچک، هنوز برای مونتاژ سبک در صنایع الکترونیک و سایر صنایع استفاده می‌شوند. از دهه 1990، بازوهای الکتریکی کوچک در آزمایشگاه‌های زیست‌شناسی مولکولی مهم شده‌اند، که دقیقاً با آرایه‌های لوله آزمایش و پیپ‌ت کردن توالی‌های پیچیده معرف‌ها، اهمیت پیدا کرده‌اند. ربات‌های صنعتی متحرک نیز اولین بار در سال 1954 ظاهر شدند. در آن سال یک چرخ دستی الکتریکی بدون راننده، ساخته شده توسط Barrett Electronics Corporation، شروع به کشیدن بارها در اطراف یک انبار مواد غذایی در کارولینای جنوبی کرد. چنین ماشین‌هایی که AGV (وسایل نقلیه هدایت‌شونده خودکار) نامیده می‌شوند، معمولاً با دنبال کردن سیم‌های منتشرکننده سیگنال که در کف‌های بتنی مستقر شده‌اند، حرکت می‌کنند. در دهه 1980 AGV ها کنترل کننده های ریزپردازنده ای را به دست آوردند که رفتارهای پیچیده تری را نسبت به کنترل های الکترونیکی ساده امکان پذیر می کرد. در دهه 1990 یک روش ناوبری جدید برای استفاده در انبارها رایج شد: AGV های مجهز به لیزر اسکن موقعیت خود را با اندازه گیری بازتاب از بازتابنده های ثابت (حداقل سه مورد از آنها باید از هر مکانی قابل مشاهده باشند) مثلث می کنند. اگرچه روبات های صنعتی برای اولین بار در ایالات متحده ظاهر شدند، اما این تجارت در آنجا رونق نداشت. Unimation در سال 1983 توسط شرکت Westinghouse Electric خریداری شد و چند سال بعد تعطیل شد. Cincinnati Milacron، شرکت دیگر تولید کننده بزرگ بازوهای هیدرولیک آمریکایی، بخش روباتیک خود را در سال 1990 به شرکت سوئدی Asea Brown Boveri Ltd. Adept Technology، Inc. که از استنفورد و Unimation برای تولید بازوهای الکتریکی منشعب شد، فروخت. تنها شرکت آمریکایی باقی مانده است. دارندگان مجوز خارجی Unimation، به ویژه در ژاپن و سوئد، به فعالیت خود ادامه می دهند و در دهه 1980 شرکت های دیگر در ژاپن و اروپا به شدت وارد این عرصه شدند. چشم انداز پیری جمعیت و در نتیجه کمبود کارگر، تولیدکنندگان ژاپنی را وادار کرد تا اتوماسیون پیشرفته را حتی قبل از اینکه بازدهی واضحی داشته باشد، تجربه کنند و بازاری را برای سازندگان ربات باز کند. در اواخر دهه 1980، ژاپن - تحت رهبری بخش‌های روباتیک Fanuc Ltd.، Matsushita Electric Industrial Company، Ltd.، Mitsubishi Group و Honda Motor Company، رهبر جهانی در ساخت و استفاده از ربات‌های صنعتی بود. هزینه های بالای نیروی کار در اروپا نیز به طور مشابه باعث پذیرش جایگزین های ربات شد، به طوری که برای اولین بار در سال 2001، نصب ربات های صنعتی در اتحادیه اروپا از تاسیسات ژاپنی فراتر رفت.

اسباب بازی های ربات فقدان عملکرد قابل اعتماد، بازار ربات های صنعتی و خدماتی (ساخته شده برای کار در محیط های اداری و خانگی) را محدود کرده است. از سوی دیگر، ربات‌های اسباب‌بازی می‌توانند بدون انجام وظایف بسیار مطمئن سرگرم شوند و انواع مکانیکی آن هزاران سال است که وجود داشته است. (به خودکار مراجعه کنید.) در دهه 1980 اسباب بازی هایی با کنترل ریزپردازنده ظاهر شدند که می توانستند در پاسخ به صداها یا نور صحبت کنند یا حرکت کنند. افراد پیشرفته تر در دهه 1990 صداها و کلمات را تشخیص دادند. در سال 1999 شرکت سونی یک ربات سگ مانند به نام AIBO را معرفی کرد که دارای دوجین موتور برای فعال کردن پاها، سر و دم آن، دو میکروفون و یک دوربین رنگی بود که همگی توسط یک ریزپردازنده قدرتمند هماهنگ شده بودند. AIBOها بیش از هر چیز دیگری واقعی تر به دنبال توپ های رنگی بودند و یاد گرفتند صاحبان آنها را بشناسند و کاوش و سازگار شوند. اگرچه اولین AIBO 2500 دلار قیمت داشت، اما نسخه اولیه 5000 دستگاه بلافاصله از طریق اینترنت فروخته شد.

ربات های اسباب بازی

 فقدان عملکرد قابل اعتماد، بازار ربات های صنعتی و خدماتی (ساخته شده برای کار در محیط های اداری و خانگی) را محدود کرده است. از سوی دیگر، ربات‌های اسباب‌بازی می‌توانند بدون انجام وظایف بسیار مطمئن سرگرم شوند و انواع مکانیکی آن هزاران سال است که وجود داشته است. (به خودکار مراجعه کنید.) در دهه 1980 اسباب بازی هایی با کنترل ریزپردازنده ظاهر شدند که می توانستند در پاسخ به صداها یا نور صحبت کنند یا حرکت کنند. افراد پیشرفته تر در دهه 1990 صداها و کلمات را تشخیص دادند. در سال 1999 شرکت سونی یک ربات سگ مانند به نام AIBO را معرفی کرد که دارای دوجین موتور برای فعال کردن پاها، سر و دم آن، دو میکروفون و یک دوربین رنگی بود که همگی توسط یک ریزپردازنده قدرتمند هماهنگ شده بودند. AIBOها بیش از هر چیز دیگری واقعی تر به دنبال توپ های رنگی بودند و یاد گرفتند صاحبان آنها را بشناسند و کاوش و سازگار شوند. اگرچه اولین AIBO 2500 دلار قیمت داشت، اما نسخه اولیه 5000 دستگاه بلافاصله از طریق اینترنت فروخته شد.

۰ نظر / ۳۰۱ بازدید